Αγαπητοί αναγνώστες, συνάδελφοι, φίλοι…

Η ζωή είναι πολύ γενναιόδωρη αλλά και πολλές φορές γίνεται και πολύ σκληρή. Θα μου πείτε γιατί θέλω να γράψω σ’ αυτό το τεύχος, αυτές τις σκέψεις και όχι να διαλέξω ένα θέμα ποδολογίας.

Οι λόγοι είναι δύο και σπουδαίοι για μένα ( ίσως ο ένας και για εσάς…!!! ). Πρώτον είμαι πολύ ευχαριστημένη και ενθουσιασμένη από το πρώτο φετινό συνέδριο μας και θεωρώ σταθμό μεγάλο για τον κλάδο μας αυτή τη συνάντηση και παροτρύνω όσους δεν ήρθαν, να μην το ξανακάνουν, γιατί θα χάσουν την ουσία όλης αυτής της πορείας και των αγώνων, της υπομονής, της αγωνίας για την αναγνώριση του κλάδου μας.

Ήταν καταπληκτικό, ενδιαφέρον, ουσιώδες και συγκινητικό, όταν ειδικά η κα. Μερκούρη Σοφία, ανέπτυξε το θέμα της οργανωτικής κουλτούρας, και το ρόλο του ηγέτη, μέσα στην ομάδα μας, μιλώντας για τη μητέρα της, δασκάλα μας και Πρόεδρο του Σωματείου ( και όχι μόνο…) κα. Μερκούρη Μαρία.

Εδώ λες Θεέ μου, σ’ ευχαριστώ που η ζωή είναι τόσο γενναιόδωρη μαζί μου, που κάνω αυτό το μαγικό καταπληκτικό επάγγελμα και έχουμε μαζί μας τέτοια μορφή γυναίκας στο πλάι μας να μας στηρίζει, μας προστατεύει, μας φροντίζει, μας ενημερώνει, μας μαλώνει, μας αγαπάει ανιδιοτελώς και παρόλα τα προβλήματα υγείας που πέρασε και το γνωρίζουμε όλοι, αυτή είναι ΠΑΝΤΑ δίπλα μας, προασπίζοντας την δουλειά μας…!!!

Τώρα ήρθε και η στιγμή να σας εξηγήσω προσωπικά γιατί η ζωή γίνεται και σκληρή πολλές φορές… Την συγκινητική στιγμή του συνεδρίου την συνέδεσα με το δεύτερο προσωπικό μου κίνητρο, να δείξω τα συναισθήματα μου, σ’ αυτή τη γυναίκα που δεν είχα την ευκαιρία να το κάνω μέχρι τώρα και που μπορούσε να μην είχα και ποτέ… Αυτό το λέω γιατί φέτος πέρασα ένα πολύ σκληρό καλοκαίρι, με δύο πολύ μεγάλα προβλήματα υγείας και ως εκ θαύματος βγήκα αλώβητη μέσα απ’ αυτή και στον πανικό μου αναλογίστηκα, ότι ίσως θα έχανα την ευκαιρία να ευχαριστήσω τον δικό μου ηγέτη… Κυρία Μερκούρη Μαρία σας ευχαριστώ που με κάνατε καλό επαγγελματία, σας ευχαριστώ αυτά που μου μάθατε, σας ευχαριστώ για το σεβασμό που μου δείχνουν οι πελάτες μου, σας ευχαριστώ για το σεβασμό μου απέναντι σ’ αυτούς, σας ευχαριστώ που οι γιατροί με ενδιαφέρον άκουσας για το επάγγελμά μου, που με βοήθησαν στο πρόβλημα μου.

Σας έχουμε πολλή ανάγκη ακόμα, μην κόψετε το νήμα της επαγγελματικής μας ζωής. Εύχομαι ο Θεός να σας κρατήσει για πολύ καιρό ακόμα κοντά μας. Σας χρειαζόμαστε, σας αγαπώ και σας ευχαριστώ θερμά.